Paĝo:Homero - Iliado, 1896, Kofman.pdf/69

Li kun intencoj amikaj iam vizitis Mikenojn,
Gaste; li kun Poliniko la dia kolektis viraron,
Ĉar ili kontraŭ la sanktaj muroj de Teboj sin armis,
Kaj ili petis Mikenojloĝantojn pri gloraj liganoj.
Tiuj ĉi volus konsenti kaj peton ilian plenumi, 380
Sed tion Zeŭso deturnis per antaŭsigno minaca.
Kiam ili foriris kaj marŝis la vojon returnen
Kaj ekatingis denskanan Asopon, kun bordoj herbejaj,
Sendis l' Aĥajoj al ili Tideon kun rea demando.
Iris Tideo kaj trovis grandnombron da Kadmeanoj; 385
Ili festenis en domo de Eteoklo potenca.
Sed tie ne ektimiĝis Tideo ĉevalobridulo,
Kvankam li estis fremdulo kaj sola ĉe la Kadmeanoj.
Li ilin por vetbatalo elvokis kaj venkis en ĉio
Sen ia peno: Ateno estis por li helpantino. 390
Sed ekkoleris la Kadmeanoj ĉevalospronantaj
Kaj kontraŭ li, foririnta returnen, aranĝis embuskon
De kvindek viroj junuloj, kiujn du ĉefoj kondukis,
La Hemonido Meono, simila al dio senmorta,
Kaj la hero' Polifonto, la Aŭtofonido kuraĝa. 395
Sed malhonoran sorton Tideo al ili pretigis:
Ĉiujn mortigis kaj sole nur unu li sendis al hejmo;
Lasis Meonon li for, obeinte al signoj de dioj.
Jen kia estis Tideo la Etoliano. Sed filo
Lia malpli militema estas kaj pli babilema." 400
  Tiel li diris. Nenion respondis l' hero' Diomedo
Kontraŭ farita riproĉo, pro alta estimo al ĉefo.
Tamen rediris la filo de Kapaneo glorega:
  "Vi ne mensogu, Atrido, ĉar bone vi scias la veron.
Jes, ni nin gloras, ke ni per kuraĝo superas la patrojn; 405
Ni almilitis la Tebojn, fortaĵon la sepepordegan,
Kvankam ni malpli da homoj kondukis al muroj Aresaj,
Al diaj signoj kredante kaj danke al helpo de Zeŭso,
Dum la laŭditoj de vi ekpereis per propra malsaĝo.
Tial vi ne egaligu la gloron de l' patroj al nia." 410
  Lin ekrigardis kolere kaj diris l' hero' Diomedo:
"Kara amiko, silentu kaj mian konsilon obeu,