Aglomerato. Aglomeraĵo.
Aglutini (Med.). Kunglui : aglutini la randojn de vundo; aglutini leŭkocitojn.
Agonio. Batalo de la mortanto kontraŭ la morto; la lastaj suferoj de la mortanto. Agonii. Esti en la stato de l’ agonio. Agonianto. Persono, kiu agonias.
Agordi. Konformigi reciproke la kordojn de instrumento, unu instrumenton al alia. Ag ordo. Reciproka, konformigo de I’ kordoj de instrumento, de unu instrumento al alia. A grabla. Kiun oni volonle vidas, aŭskultas, k. t. p. : agrabla persono, vizaĝo, voĉo. M a la g ra b la . Kiun oni ne volonte vidas, aŭskultas, k. t. p. Agrafo. Metala hoketo kun ringeto, kiu servas por kunigi du randojn de vesto. A g ra fi. Kunigi per agrafo. Komparu : B ro ĉo , b u k o , p in g lo .
A gregato (Filoz.). Io forinita perkuniĝo de unuspecaj objektoj : agregato de molekuloj. A g rikulturo. Kulturado de la tero. A gronom io. Scienco, arto kulturi la teron. A gronom o. Persono, kiu konas la agronomion, kiu sin okupas per la agronomio. Aĝo. Tempo, pasinta de la naskiĝo : Kian aĝon li havas! Li estas kvardekjara. A ĝ a. Havanta aĝon : Li estas pli aĝa, ol lia fratino. P le n a ĝ a . llavanta la aĝon, en kiu oni posedas ĉiujn personajn rajtojn : En tre multaj landoj oni fariĝas plenaĝa post la dudekunua jaro de la vivo. Aĝio. Diferenco inter la nominala kaj efekliva (laŭkursa) valoro de la mono. Aĝioto. Spekulacio en la borso per publikaj paperoj. A ĝ io ti. Sin okupi per la aĝioto. A ĝ io tisto . Persono, kiu profesie aĝiotas. Ajlo (Bot.). Bulba vegetaĵo kun forta odoro, uzata kiel spicaĵo (Allium sativum). A jn. Ĝeneraliga sendiflna partikulo, aldonata al pronomoj, adverboj kaj konjunkcioj : kiu ajn, kiel ajn, kiam ajn. . - AJ' Sufikso por derivi nomon de objekto, afero, farita el tio, devenanta de tio, kion esprimas la radiko; por esprimi ion konkretan : porfayo = porka viando; amilcaj o = am ika ago. Aĵo. Afero, objckto. Akaeio (Bot.). Arbo el la familio de Tmimozacoj (Acacia).
AKLAMI
Akademio. - 1. Supera lernejo, univer-
sitato. - 2 . Societo de scienculoj, literaturistoj, artistoj. Akanto (Bot.). Suda dorna vegetaio (Acanthus). A kapari. - l . Aĉeti kiel eble plej grandan kvanton da komercaĵo, por plialtigi la prezon kaj vendi k a re .-2 . Proprigi al si ktin malutilo por aliaj. A k a p a ro . Ago de tiu, kiu akaparas. A karo (Zool.). Parazita insekto el la vico de l’araknoidoj (Acdrina), Akceli. Plirapidigi kaj samtempe helpi, sukcesigi : La aliĝo de famaj scienculoj forte akcelis la progreson de Esperanto. A koelo. Ago de tiu, kiu akcelas. A keento. Plilaŭtigo, plifortigo de la voĉo sur unu silabo de la vorto : La Francoj, parolante esperante, ofte metas la akcenton sur la lasla silabo. A k o e n ti. Meti la akcenton. A keepti. - l . Konsenli preni lion, kion oni donas, proponas : Ne cstas ĝentile ne akcepti donacon. -2 . Esti hejme por la vizitantoj : S‘“° N. alcceplas ĉiun mardon. -3 . Aprobi, konsenti : La propono estis akceptita per aklaino. A k cep to . Ago de tiu, kiu akceptas. A k c e p te b la . Kiu povas esti akceptita : neakcepteblapropono. Komparu : R lc e v i.
A keesora. Akompananta la ĉefan aferon; flanka, ne ĉefa. A k o eso raĵo . Afero objekto akcesora. Akeio. Atesto pri partopreno en kompanio komerca aŭ industria : La kurso de la akcioj falas dum milito. A k ciu lo . Posedanto de akcio : Gni aranĝas ĉiujare kunvenon de la akciuloj por decidi la plej gravajn afcrojn de ta kompanio. A keidento. Okazo malfeliĉa, malagrabla kaj neatendita : fcrvoja akcidento; laboristo, vundita de akcidento. A k c id e n ta . Hazarda kaj malfeliĉa, malagrabla. A keipitro (Zool.). ltabobirdo el la familio de Pfalkoj (Astur). Akeizo. lmposto de la manĝaĵoj, alkoholaĵoj, k. t. p. Akiri. Eariĝi posedanto per batalo, laboro, aĉeto k. t. p. A k iro . -1 . Ago de tiu, kiu akiras. -2. Objekto, aferoakirita : Eksterminle la malamilcojn, la taĉmento revenis kun riĉa akiro. A k ire b la . Kiu povas esti akirita. A klam i. - l . Saluti per laŭtaj krioj. -2. Elekti iun, akcepti proponon sen
/1
