Ĉi tiu paĝo estas provlegita
sed en Cia rigardo deziron
vidis mi tiom avidan…
Ci ne komprenis, jes, ne komprenis!
sendis leteron-inviton…
Sed mi ne povis kaj mi ne venis —
timis mi korpo-eksciton.
Mi deziris tamen ankaŭ tion,
pro dezir’ mi brulis;
korpon korp’ postulis,
sed profani mi ne povis poezion —
kaj en versoj mi forgesis la doloron
kaj en sonĝoj kvietigis mian koron…
Tamen brulo restis,
kvankam revo festis
venkon provizoran.
VI
Kaj duan fojon mi serĉi eliris,vagis denove ĝis laco
tra tiom senfina viv-spaco
kaj nur la malsanon akiris
de l’ korpo kaj menso;
anstataŭ kompenso
ricevis de ŝajna feliĉo temperon
kaj plen-malesperon
de sento kaj penso.
