Ĉi tiu paĝo ne estas provlegita
La riĉulo provas enŝovi en manon de la pordisto grandan sumon.
— Nenia koruptumo! Forĵetu la paketon tuj, aŭ mi ĝin perforte forprenos de vi!
La riĉulo ekbaraktis kaj — vekiĝis. Jam tagiĝis. Ĉe la lito staris la kuracisto, palpante la pulson de l’ paciento.
— Mi gratulas vin, sinjoro. Vi estas savita. Tiu ĉi bravulino forportis la morton.
La riĉulo larme ekkisis la manetojn de Sonjo.
— Kion vi postulas de mi, kara infano? — demandis li Sonjon.
— Vi ĵuris, onklo…
— | — | — | — | — | — | — | — | — | — | — | — | — | — | — |
Ekĝojis la malriĉularo, ĉar sinjoro Riĉ kune kun la sano regajnis la koron kaj vidon…
»Esperanto Ligilo«, aprilo 1929.