Saltu al enhavo

Paĝo:Verkoj de FeZ, 1935.pdf/142

El Vikifontaro
Ĉi tiu paĝo ne estas provlegita

La riĉulo provas enŝovi en manon de la pordisto grandan sumon.

— Nenia koruptumo! Forĵetu la paketon tuj, aŭ mi ĝin perforte forprenos de vi!

La riĉulo ekbaraktis kaj — vekiĝis. Jam tagiĝis. Ĉe la lito staris la kuracisto, palpante la pulson de l’ paciento.

— Mi gratulas vin, sinjoro. Vi estas savita. Tiu ĉi bravulino forportis la morton.

La riĉulo larme ekkisis la manetojn de Sonjo.

— Kion vi postulas de mi, kara infano? — demandis li Sonjon.

— Vi ĵuris, onklo…

Ekĝojis la malriĉularo, ĉar sinjoro Riĉ kune kun la sano regajnis la koron kaj vidon…

»Esperanto Ligilo«, aprilo 1929.