Ĉi tiu paĝo ne estas provlegita
Sed kiam knabinon tremigas kruele
Doktora persvado kaj tento,
Kaj kiam en ŝi timbatalas ŝancele
Kun kor’ fianĉina — prudento,
Kaj kiam de l’ vivo junula la lasta
Ekspiro sin ŝiras el koro —
Aliĝas fraŭlin’ iu:
— Tuj, sen prokrasto.
— Jen, prenu la sangon, doktoro!…
Lancet’ prepariĝas… Junulo — vigliĝas…
Doktoro rigardas, ne kredas!…
— Ofer’ — ne bezona! — miraklo fariĝas! —
La morto kun honto forcedas!…
Sed kiu ŝi estis, heroa fraŭlino,
Kaj — fort’, kiun hontis eĉ morto?
— Ŝi estis por tiu junulo — fratino,
Fratamo — ĝi estis la forto…
»La Revuo« 1912—3 pĝ 346.
