Ĉi tiu paĝo ne estas provlegita
FJI… FJI… FJI…
(Najtingalaj triloj)
Ĉe randarbara mia dom’
Grandaĝa staras arbo
Grandulo, kiel ĝiba hom’,
Kun verdfolia barbo.
Griza de l’ musk’ al ĝi benket’
Alpremas sin tremante,
Kaj najtingala trilkantet’
Sonadas revigante…
— Ho, najtingal’! ekkantu vi
Pri mia knabineto —
Ĉu ŝi memoras?…
— Fji… fji… fji…
Ektrilis la birdeto…
Ho, antaŭ jar’ en tiu lok’
Duope ni sidadis.
Sub najtingala ĉarma vok’
Senzorge petoladis.
Ĵuris ni ambaŭ — ĝis la fin’
De l’ vivo esti kune…
— Kie vi estas, ho knabin’!…
Ĉe kies brusto, nune?
Ho, najtingalo!… eble vi
