- Kara sinjoro Kóvacs.
Ni ĝojas, ke vi sanas tiel bonege kaj ke vi faris tiajn progresojn en Esperanto.
Hieraŭ mi ricevis la deziritan leteron de la Delegito el Belgrado. Mi estis petinta lin esplori por mi kiel estas la plenaj nomoj, la datoj kaj lokoj de naskigo de gesinjoroj Kóvacs, kiuj geedziĝis la 30-an de Marto 1895-a (laŭ la taglibro) en unu el la katolikaj preĝejoj de Belgrado. Mi petis tion, kiam mi ne estis konatiĝinta kun vi, alie ĝi estus ja superflua. La Delegito respondis al mi la jenan:
- Laŭ la edziĝolibro de la preĝejo geedziĝis en Belgrado la 31-an de Marto 1895-a:
- Eduardo Kóvacs, naskita en Pisek, la 14-an de Januaro 1877-a kaj Amalia Sedlák, naskita en Belgrado, la 3-an de Junio 1875-a.
Tuj post la ricevo de tiu sciigo mi sendis duan leteron al tiu Delegito, petante informojn, ĉu en lia urbo loĝas ankoraŭ familio Sedlák kaj ĉu tiu familio povas doni novaĵon pri sia parencino Amalia, kiu malaperis el Belgrado la 31-an de Marto 1895-a.
Post semajno mi esperas ricevi la respondon.
Havu paciencon, mi antaŭvidas, ke ĉio farigos bona.
- Salutojn de ni ĉiuj.
- Estimata Sinjoro Johano.
Mi dankas pro via lasta letero. Ĝi donis al mi esperon kaj kuraĝon. Dio volu, ke mi revidu mian Amalion.
Morgaŭ mi atendos vin; tiam mi povos foriri el tiu ĉi domo, la doktoro jam promesis.
- Vin ĉiujn salutas:
