Fundamenta Krestomatio (1903)/Aŭtuno
Aspekto
AŬTUNO
Aŭtuno nebula! Arbar’ nudiĝanta
Kun vento bruegas, ĝi ŝajnas ploranta
Pri ĉarma printempo, pri bela somero…
Kovriĝas per koto de pluvo la tero;
Bluaĵo ĉiela enua nubiĝas,
Kaj suno de l’tero en nuboj kaŝiĝas:
La kampoj senhomaj en sola silento,
En ili flugadas kaj ploras nur vento!
D. Jegorov.