La Liro de la Esperantistoj/La vojevodo
La vojevodo.
En vespero somera vojevodo kolera
Al la hejma kastelo rapidas;
Al la lito edzina kun teruro senfina
Li alvenas, — neniun li vidas.
En doloro brulanta ed per mano tremanta
Sian grizan lipharon li prenis,
De la lito foriris, la manikojn retiris
Ed ektondris — kozako alvenis.
«Kial, best’ abomena, mia pordo ĝardena
Restas nokte sen hundo, sen gardo?
Prenu tuj mian sakon ed pafilon kozakan
Ed silente min sekvu, bastardo!»
Kun pafil’ en la mano al ĝardena altano
Ili amb’e sen bru’ alŝteliĝas.
Sur la benka herbaĵo ia lumas blankaĵo:
En tolaĵo virino vidiĝas.
Unu manon levinte, la okulojn kovrinte,
Per la dua forpuŝi ŝi penis
Unu viron petantan, surgenue starantan,
Kiu nun en la brakoj ŝin tenis.
Ed en flama fervoro li parolis: «Ho, koro,
Ĉu jam ĉio por ĉiam perdita?
Eĉ la premoj de-l’ mano per la mon’ de-l’ tirano
Ĉiuj estas jam foraĉetitaj?
Mi vin tiel amadis, por vi tiel bruladis, —
Malproksime nun plori mi devas;
Li ne amis, ne ploris, nur per mon’ eksonoris, —
Ed li ĉion por ĉiam ricevas.
Sur la brusto anĝela lia kapo malbela
En dorloto de nun ripozados,
De la roza buŝeto, de la ruĝa vangeto,
Li ĉielan feliĉon suĉados.
Sur ĉevalo fidela, en vetero kruela,
Mi rapidas al mia anĝelo —
Por sopire foriri ed al vi nur deziri
Bonan nokton en lia kastelo…»
Ŝi silentas senmove; li komencas denove
Sian plendon kun petoj ed ploro,
Ĝis, la brakojn lasinte, la konscion perdinte,
Ŝi defalis al li al la koro.
En l’arbaĵo silente, aŭskultante atente,
Staras amb’e gardantoj kovritaj,
Ili staras genue, en la manoj senbrue
La pafiloj ektremis ŝarĝitaj.
«Estro»! diris kozako, «ia stranga atako
Al mi ligas subite la manon;
Brulan sentis mi larmon ed skuantan malvarmon
Kiam tuŝi mi volis la ĉanon.»
— «Pesto! mi vin jam skuos, mi vin plori instruos!
Jen saketo kun polvo: sen vorto
Vi preparos, vi pafos, ed se ŝin vi ne trafos,
Mi edzigos vin mem kun la morto.
«Supren, dekstren, senskue! Mi ekpafos, — l’unue
De-l’ amanto diskrevu la koro.»
La servanto ektiris, ed la kuglo eniris
En la frunton de… lia sinjoro.