Paĝo:Belmont - Sonoj Esperantaj, 1908.pdf/14

Flugas kampon, kiel la venteg’;
Portas illin tra la arbareg’…
En nebulo lupaj du pupiloj
Fajras kiel la lumiloj…

— En galopon, ho ĉeval’, ĉeval’…
La aeron tranĉu hufa ŝtal’!…
Jen malsupren iras luno el nubeg’…
Antaŭ ol eliros luno el nubeg’
Devas ni trasalti da montaĵoj dek,
Dek riverojn, naŭdek da ŝtoneg’…
For antaŭen, ho ĉevalo, for!
Krios koko jam post unu hor’!…”

— Kien portas, min, amato?
Hejmen, hejmen, amatino!
— Havas domon? — Ho, havato
Ĉe mi estas, karulino,
Kiun miros Vi sen logo:
Dom’ sur monto de Mendogo!…
Tage ja al ĉiu malfermita voj’…
Nokte ni veturas nur sekrete foj…
— La kastelo?… „Jes, kastelo, sed sen tur’:
Serurita bone, kvankam sen serur”’…

— Ho, amat’, ĉevalon tenu!
Preskaŭ falas mi de sel’…
Amatin’, la selon prenu
Per la dekstra man’, o Bel’!…
Kion havas en manet’?
Certe la saket’ labora?…
— Ne, ĝi estas preĝlibret’:
Altareto ora!…

— Jam ne tempo por tenado!
Aŭdu! aŭdu!… Postkurado!
Oni kuras, proksimiĝas…
Ter’ sub piedoj ektremiĝas…