.jpg)
POR MALLIBERULO KVIN jaroj estas longa tempo; ankaŭ al malpacienculoj tiu tempo ŝajnas longa, sed ne al pacienca homo, por kiu ĝi estas nur bagatelo, pasanta kiel unu palpebrumo. Same al la insulanoj, kies vivo kviete fluis plu, ne interrompata de eksterordinaraj okazaĵoj, la kvin jaroj, interkonsentitaj de la ĉefo kaj la doktoro-milionulo, jam pasis, antaŭ ol la blinduloj tion rimarkis, ĉar jen en unu bela antaŭtagmezo ili neatendite denove aŭdis super si tiun saman ronkadon de flugmaŝino, kiu antaŭ kvin jaroj rompis la kvietecon de ilia ekzistado. Subite ili rememoris pri la promeso de la fremda doktoro rilate al lia reveno kun la tri junaj fratoj, kaj scivole ili rapidis al la kabanego, antaŭ kiu ili ree atendis la surteriĝon de la aeroplano.
Farinte kelkajn cirklojn super la pli malgranda kvadrato, ĝi fine atingis la teron kaj haltis preskaŭ sur la sama loko, de kie ĝi forflugis antaŭ kvin jaroj.
La doktoro do plenumis sian promeson. Scivole la insulanoj
