TOAS.
Vin mem vi nesingarde ja kondamnas! 85
IFIGENIO.
Ho, se vi vidus, kiel la animo
En mi batalas forte, por rebati
Malbonan tenton tuj en la komenco!
Do sendefenda antaŭ vi mi staras?
La belan peton, tiun ĉarman branĉon, 90
En mano de virino pli potencan
Ol glavo kaj ol lanco, vi forpuŝas?
Per kio do mi povas min defendi?
Ĉu mi miraklon petu de l' diino?
Ĉu en mi mem jam forto ne ekzistas? 95
TOAS.
Mi vidas, ke la sorto de l' fremduloj
Vin tre maltrankviligas. Kiuj estas
La viroj, kiuj tiom vin zorgigas?
IFIGENIO.
La viroj—ili estas—mi supozas,
Ke ili estas grekoj.
TOAS.
Samlandanoj? 100
Kaj certe ja en vi ili revekis
La belan bildon de reveno hejmen?
IFIGENIO (post mallonga silento).
Ĉu por kuraĝa, ne aŭdita faro
La rajton havas sole nur la viro?
Paĝo:Goethe - Ifigenio en Taŭrido, 1921, Zamenhof.pdf/96
Ĉi tiu paĝo ne estas provlegita
