OVACIO
n o —
iĝas ido de la sama speco : ovo de birdo. Ovblanko, ovflavo. Blanka, flava parto de ovo. Ovforma. Ilavanta formon de ovo. Ovacio. Brua, entuziasma akcepto, por lionori iun.
PALPEBRO
Figuro, liavanta formon de kunpremita rondo. Ovala. Ovalforma. Ozono (Ĥem.). Polimero de 1’ oksigeno, diferencanta de ĝi per karakteriza odoro kaj per pli forta oksidiga kapablo. Ovalo.
P Paeo. Uiiato inter du personoj aŭ landoj, karakterizata de foresto de malamikaj agoj kaj intencoj : Se vi deziras pacon, preparu militon. Paca. Estanta en stato de paco, senmilita. Pace. En paca maniero. Pacam a. Amanta la pacon. Pacigi. Fari iun paca. Paciĝf. Fariĝi paca. Malpaco. Itilato inter du personoj, karakterizata de malamikaj agoj, interparoloj aŭ intencoj. Malpaca. Estanta en stato dc malpaco. Maipaoigi. Fari iun malpaca. Malpaciĝi. Fariĝi malpaca. Malpacema. Inklina al la malpaco. P acien co. Virto,
dank’ al kiu oni trankvile portas la malbonon. Pacienca. Posedanta la paciencon. Pacience. En pacienca maniero. P acien to. Persono, kuracata de mcdi-
cinisto.
Pafi. Sendi per armilo, por vundi aŭ mortigi : pgji kuglon al lcono. Pafo. Ago de tiu, kiu pafas. Mortpafi. Mortigi per pafo. Pafisto. Jlomo, kies okupo estas pafi. Pafiio. Armilo por pafl, precipe pulvoarmilo, portata de ĉasistoj kaj soldatoj. Pafilego. Kanono. Pafarko. Fleksebia ligna aii fera arko por ĵeti sagojn. Doni la monon, ŝuldatan por acetita objekto aŭ prunto : pagi tri frank-
ojn, pagi la serviston, pagi la loĝejon. Pago.
Ago de tiu, kiu pagas. Pagodo. Templo, kapelo de Budho en Indio, Ilinujo. Paĝo. Unu flanko de papera folio : " rundamenla Krestomatio »havas htid paĝojn. P aĝio. Nobela knabo, akompananta
princon, por lin servi kai lerni la .nilitan arton. Pajlo. Trunketoj de draŝita greno. Paila. E1 pajlo. , P aki. Kunmeti kaj ligi objektojn pei snuro; kunmeti objektojn envalizo, kolTo. Pakaĵo. Pakitaj objekto.j.
Pala. Havanta malmulte da ruĝo : pala vizaĝo. Paliĝi. Fariĝipala. P alaco. Granda, luksa domo, Ioĝloko de princo, de riĉulo.
Paladio (Ĥeni.). Pd. llemia elemento, malpeza arĝente blanka metalo, tre malmola, uzata por precizaj fizikaj instrumentoj. Palankeno. Hina portilo por pasaĝeroj, kun tegmento kaj kurtenoj. P alato (Anat.). Supra parto de la interno de la buŝo. P aleografio. Arto deĉifri la antikvajn surskribojn k;aj manuskriptojn. P aleon tologio. Scienco pri la elfositaj restaĵoj de ŝtonigitaj bestoj kaj vegetaĵoj. P aletro. Ligna aŭ porcelana plato kun truo por la granda lingro de la maldekstra mano, sur kiu la pentristoj preparas la farboj n. P alinuro (Zool.). Mara dekpieda kankro, same bongusta kiel la omaro. (Pali-
nuras guadricornis). P aliso. Forta, pihtila malsupre, ligna peco, kiun oni enigas en la teron. Palisaro.
Barilo, konsistanta el vico de palisoj. P alisandro. Viole nigra ligno, uzeta por luksaj mebloj. P alm o (Bot.). Familio de unukotiledonaj vegetaĵoj, plejparte grandegaj arboj kun densa krono de kolosaj, ĉiam verdaj folioj (Palma). Palpi. Tuŝi per la mano, por esplori ■ palpi la vojon en la mallumo. Palpe. En palpanta maniero. Palpebla. Kiu povas esti palpita. Palpilo. Organo de insektoj kaj aliaj bestoj por palpi. P alpebro (Anat.). Movebla kovraĵo de la okulo : la suprd lcaj malsupra palpebro. Palpebrum i. ltapide ferini kaj malfermi la palpobrojn.
