Paĝo:Kabe - Vortaro de Esperanto, 1922.pdf/135

El Vikifontaro
Ĉi tiu paĝo ne estas provlegita

PUTO

KAKETO

133

Puto. Truo elfosita en tero, kie kolektiĝas akvo el fonto. Putoro (Zool.). Raba mambesto el la familio de la musteloj (Putorius).

Putro, putrado. Malkonponigo de besta aŭ vegetaĵa organismo, kiam ilin forlasis la vivo. P u t r i . Esti en stato de putrado. P u tr a ĵo . Putranta substanco.

R Rabi. Superforte forpreni ies posedajon : rabi monon. Pariso rabis Helenon, la edzinon de Menelao. Rabo. Ago de tiu, kiu rabas. Rabaĵo. llabita objekto. Rabisto. Homo, kiu sin okupas per rabado. R a b a . Kiu rabas : raba birdo. Rabarbo (Bot.). Vegetajo el la familio de 1’ poligonacoj, kies radiko estas uzata kiel laksiga rimedo (fifteum officinale). Rabato. Malaltigo de la prezo, donata dc la vendanto al la aĉetanto : La Jirmo donas al la ĉiamaj aĉetantoj iO ° da rabato. Rabeno. Iiebrea pastro. Rabio. Malsano,* plej ofte observata ĉe la liundoj, karakteriz.ata de furiozaekseito, kiun sekvas paralizo kaj morto. R a b ia . Malsana je 1’ rabio : Rabia lupo eslas elcstreme danĝera. Raboti. Glaligi, ebenigi lignon, 1'origante la superstarantajn partojn pcr speciala akra instrumento. R a b o tilo . lnstrumento por raboti. Raeio. Motivo, praviganta agon : la ŝlataj racioj. Raoia. liazita sur racio : racia decido. Raeionalismo. Filozofia doktrino, celanla ekkoni ĉiujn sciencajn verojn pcr la rezonado, ne per la eksperimentado. Raeionalisto. Adepto de la racionalisino. Rado. Ronda ilo, lurniĝanta ĉirkaii la akso, kiu penetras ĝian centron : rado de velurilo, de horloĝo, de muclejo. D u -, tr i- , kvarrada. Ilavanla du, tri, kvar radojn : durada velocipedo. Radio. -1. (Geotn.). Rekta linio, kunigiliita la centron de cirklo kun gia ĉi: kaiio : radlo dc rondo, radio de rado. - 2 (Fiz.). Rekta lutna linio, iranta de luinanta korpo : la sunaj radioj. R a d ii. Dissendi radiojn : La kupolo de la trinplo radias en la suiio. Radiko. - 1 (Bot.). Parto de vegetaĵo, per kiu ĝi liksiĝas en la lero kaj rieevas Ta nutrajon. -2. Priniitiva vorto de lingvo, de kiu oni derivas aliajn per almetado de

aliaj radikoj aii afiksoj : La Universala Vortaro enhavas tri mil radikojn. E n ra d ik ig i. - l . Fiksi en la tero la radikojn de vegetaĵo : cnradiltigi arbon. -2. Fiksi : enradikigi lailimon, enradikigi ideon. E lr a d ik ig i. liltiri el la tero la radikojn de vegetaĵo. E n ra d ik iĝ i. - 1 . Fiksiĝi en la tero per la radikoj. -2. Fiksiĝi. Radikala Karakterizata de profundeco, subiteco kaj senindulgeco de la postulataj aii farataj reformoj : radilcala ministro, radilcala projekto. R a d ik a lu lo . Ilomo de radikalaj opinioj. Radikaiismo. Emo al radikalaj reformoj. Rafano (Bot.). Vegetaĵo el la familio de 1’ kruciferoj, kun manĝebla radiko. (Raphanus). Rafaneto. Speco de rafano kun malgranda manĝebla radiko. Rafini. Ilcmiepurigi naturajnaii fabrikajn produktaĵojn : rajini sulceron. R a fin ita . Subtila, delikata : rafinita gusto. R a iin e jo . Fabriko, kie oni rafinas. R a fin is to . Homo, kies profesio estas ralini. Rajo (Zool.). Fiŝo kun plata kvarangula korpo (llaja). Rajdi. Esti portata sur la dorso de besto : rajdi sur ĉevalo. R a jd e ĵo . Loko, kie oni sin ekzercas en la rajdado. R a jd is to . Homo, kies profesio estas rajdi. Rajto. Povo, bazitasur la leĝoj, sur la nioroj, fari ion aii postuli ion de aliaj : l.a patro luivas la rajton puni sian infanon. I'iu havas la rajton postuli, lce oni repagu al li la ŝuldon. R a jta , K o n fo n n a al rajto : rajta postulo. R a jte . Konforme al rajto, akorde kun rajto : rajte plenĉti. R a ĵtig i. Doni al iu rajton : Mi rajtigas vi.n voĉdoni cn inia nonio. E g o ira jte c o . Siato, kiam iu liavas rajTon samajn, kiel aliaj : Bn ĉiuj landoj nuii la virinoj cclas al la egiilrujteeo. Komparu : J u r o , leĝo. Raketo. Arta fajraĵo, kiu leviĝas en I aeron kaj tie krevas.