CIRKO
— 25 —
Cirko. Rondforma konstruajo kun areno
ĈARLATANO
Cisterno. Akvujo por pluvakvo, ordi-
en la niozo por spektakloj de rajdistoj, akrobatoj, atletoj.
nare masonita sub la tero. Citadelo. Fortikaĵo, gardanta urbon. Citi. Ripeti laiivorte frazojn, fragmentojn el verko de aŭtoro, kiel argumenton por sia propra diro. Citaĵo, c itato . Frazo, fragmento citita. Komparu : Mencii. Citro. Muzika instrumento, konsistanta el ligna kesto kun metalaj kordoj, kiujn oni pinĉas, ludante. Citrono (Bot.). Pale flava frukto, plena de acida suko. Ĉ itronarbo. Vegetaĵo el la familio de 1’aŭrantiacoj (Citrus medica). Civila. Iiiu estas nek militisto, nek
Cirkelo. Geometria instrumento, konsistanta el du brakoj, luinigitaj per ĉarniro, kaj uzata por mezuri liniojn, desegni cirkloj n. Cirklo. Kurba fermita linio, kies ĉiuj punktoj estas en egala distanco de interna punkto, nomata centro. C irkla. Havanta formon de cirklo. C irkonstanco. Detalo, apartajo, kiu akompanas fakton : grava cirkonstanco. Tio dependos de la cirkonstancoj. , Cirkulero. Sciigo, letero, skribita ail presita, dissendila al multaj personoj, pri la sama temo.
pastro. Civilizi. Kvietigi lamorojn, doni kler-
econ al barbaro : La Romanoj civilizis ia antikvan mondon. Civilizacio. Stato de tio, kio estas civiIizita : La civilizacio anstalaiias iom post iom la barbaran stalon. Civito. Libera lando, regno, regala de la reprezentantoj de la popolo. C ivitano. Ano de civito. Colo. Malgranda mezuro de longeco : La angla cŭlo = 2 5 mm., la germana = 27 mm.
Cirkuli. - l . Senhalte moviĝi, revenante
ciam al la punkto de 1’ foriro : La sango cirlculas en la homa korpo. -2. Iri kaj reiri, veturi kaj reveturi : La publiko cirkulas sur la trotuaro. La kaleŝoj cirkulas sur la slratoj. - 3. Pasi de mano al mano : La mono cirkulas. - 4, Disvastiĝi : Famo cirkulas. Cirkumflekso. Akcento, metata sur longaj vokaloj ( A).
ĉ Ĉabrako. Kovrilo, kiun oni metas sub la selo de ĉevalo. Ĉagreno. Malĝojo, kaŭzita de perdo aŭ de nerealiĝinta espero : ĉagreno post la morto de amilco. C agreni. Kaŭzi ĉagrenon : La novajo forte ĉagrenis nin. C agreniĝi. Senti ĉagrenon. Ĉamo (Zool.). Kaprosimila besto el la fumilio de 1’ antilopoj, el kies liaiito oni faras delikatan ledon (Rupicapra). Cambelano. Nobelo, administranla loĝojon de monarĥo. Cambro. Ĉiu el la park>j de loĝejo, apartigilaj unu de alia per muroj kaj Koniunikiĝantaj reciproke per pordoj. A ntaŭĉam bro. Unua ĉambro de loĝejo ĉe la enirpordo, ordinare sen fenestroj, kie oni demetas kaj lasas la paltojn, ĉapelojn,
- • t. p, Komparu : V estiblo.
Campano. Franca ŝaŭmanla vino, alte
ŝatata.
Ĉano. Parto de paiilo, per sia frapo eksplodiganta la kartoĉon. Ĉapo. Kapkovrilo kun nevolvita rando. Ĉapelo. Kapkovrilo kun volvita rando. Ĉapitro. Parto de literatura verko, signita per la sama vorto kun orda numero, aii sole per la lasta : ftonumo estas dividata en ĉapiirojn, kiel dramo en scenojn. Ĉar. Konjunkcio, esprimanta kaiizon. Ĉaro. Durada veturilo : La herooj de lliado batalis sur ĉaroj. Ĉarlatano. - 1. Migranta vendisto de kuracaj rimedoj, elŝiranta dentojn sur publikaj placoj, k. t. p. - 2. Troinpisto, trouzanta la homan kredemon, - 3. lgnoranta kuracisto, pretendanta, ke li posedas sekretajn, ĉion resanigantajn rimedojn.
