— „Patrino!“ ŝi ekkriis, „li efektive estas mia frato kaj efektive via filo, Aŝik-Kerib“. Kaj preninte la maljunulinon sub la mano, ŝi alkondukis ŝin al la edziĝa festo. Tiam Aŝik prenis la pecon da tero el la brustopoŝo, dissolvis ĝin per akvo kaj ŝmiris la okulojn de la patrino, diretante: „Sciu ĉiuj homoj, kiel forta kaj granda estas Ĥaderiliazo!“ Kaj lia patrino ekvidis. Post tio neniu kuraĝis dubi je la vereco de liaj vortoj, kaj Kurŝud-bek sendire redonis al li la plej belan Magulj-Megeri’n.
Tiam, en ĝojo, Aŝik-Kerib diris al li: „Aŭdu, Kurŝud-bek’! mi vin konsolos: Mia fratino estas ne pli malbona ol via antaŭa fianĉino; mi estas riĉa, ŝi havos ne malpli da arĝento kaj oro; kaj tiel, prenu ŝin por vi, kaj vi ambaŭ estu tiel same feliĉaj, kiel mi kun mia kara Magulj-Megeri“.
.jpg)
