Nur estas ŝtelo. — Inter miaj anoj
Ĉe l’ Ganges mi ĉi ĉion ne bezonas,
Eĉ ne peranto estas. — Ĉe la Ganges,
Ĉe l’ Ganges nur ekzistas homoj. Sed
Ĉi tie vi nur sola estas inda,
Vivadi ĉe la Ganges. — Ĉu vi volas? —
Al li postlasu simple la rubaĵon
De li celatan. — Iom li post iom
Sen tio ĝin ja rabos. — Mi al vi
Havigos delkon[1]. — Venu!
NATAN
Nu, mi pensas,
Ĉi ĉio restos ja por fari. — Sed
Mi ĝin pripensos.
HAFI
Kio do? — Pripensi? —
Ne pripensote estas!
NATAN
Nur ĝis kiam
Mi de l’ sultan’ revenis; ĝis ke mi
Adiaŭdiris…
HAFI
Kiu pripensadas,
Motivojn serĉas, por ne fari. — Kiu
Ne tuj decidas, vivi per si mem,
Jen kiu vivas sklavo de aliaj
Ĝis morto. — Tamen: kiel ajn! — Adiaŭ! —
Laŭ plaĉo agu. — Nia voj’ disiĝas.
NATAN
Al-Hafi, ĉu antaŭe vi ne volas
Glatigi vian konton?
- ↑ Vesto de derviŝo.
