Paĝo:Luyken - Stranga heredaĵo, 1922.pdf/272

El Vikifontaro
Ĉi tiu paĝo ne estas provlegita

— Strange, — diris Leonardo mire, — tuj kiam mi aŭdis pri la malapero de la knabino, tiu persono ankaŭ venis al mi en la pensojn . . .

— Kune kun mi; ĉu ne?

— Jes; mi devas konfesi, jam de longe mi tre timis, ke ĉi tie grava morala danĝero minacas ŝin. Sed pri tio ni parolos en pli oportuna okazo. Mi devas jam forrapidi; kaj vi bezonas solecon kaj meditadon.

267