Ĉi tiu paĝo estas provlegita
Tie sube post mi restis plene
maljusteco, envio, dolor’, —
ĝi inkube torturis katene,
ĝis mi lasis kaj flugis mi for.
Min turmentis kruela ofendo,
profanado al mia korpur’, —
Mi ne pensis pri vana defendo
kaj formigris al vasta lazur’.
Tie, ĉie
helradie
suno ridas jen;
brile-trile
mi facile
flugas tra seren’.
Mi estas papilio
kun varianta koro,
ne scias pri envio
kaj pri koler-memoro.
Mi flirtas, gajas, ridas,
nuancas per koloro
kaj vivi ĝu-rapidas
dum regas varma horo.
«Al sun’, al sun’» ridetas la naturo,
«Al sun’, al sun’» batbatas mia kor’…
