Paĝo:Moniuszko, Wolski - Halka, 1912, Grabowski.pdf/26

El Vikifontaro
Ĉi tiu paĝo ne estas provlegita

Baldaŭ patron jam forlasos
Por kuniĝi kun amato.

JANUŜ kaj ZOFJA (kliniĝante ai liaj piedoj).

Patro kara!

STOLNIK (levas ilin).

Ho filino, kar-infanoj!
Do, sinjoroj, vi permesu,
(Al gastoj pli gaje.)
Kaj amuzi vin ne ĉesu!

ĤORO

Vivu! Vivu!

STOLNIK (vigle).

Junularo! nun po paro
Vi ekdancu fajranime!
Salte, kure, hop! mazure
Kalkanfrapu pol-kulime!

ĤORO

Vivu! Vivu!

ZJEMBA (mallaŭte al Stolnik).

Jen propono! En salono
Oni dancas fajre, vive.
Provu ni laŭ sama tono!

STOLNIK.

Kara Zjembo! efektive!
Mi konsilon laŭdas vian!

ZJEMBA (en salonpordo).

Muzik’! Dancon mazovian!

(Oni aŭdas el la salono muzikon, kiu ludas la «mazuron»; enkuras dancantaj paroj. — Zjemba rondiras plue kun la kruĉo, kiun la servistaro replenigas de tempo al tempo, kaj kun kaliko. — Post ĉiu toasto aŭdiĝas: — vivu! Stolnik kun Zofja kaj kelkaj gastoj, sinjoroj kaj sinjorinoj, sidiĝas. Januŝ, malantaŭ ili, staras medite.


La kurteno falas.