Paĝo:Moniuszko, Wolski - Halka, 1912, Grabowski.pdf/31

El Vikifontaro
Ĉi tiu paĝo ne estas provlegita

(Post momento.)
Vi pensas: tial alvenis ni,
Ke vi feliĉe, ke vi plenĝoje
Jankon-karulon revidu foje?
(Montrante al ŝi la lumigitajn fenestrojn :)
Jen! en ĉi-hor’!
Kun belfraŭlino dancas ĉe kor’,
Kiel fianĉ’ — via sinjor’!
(Malantaŭ la scenejo aŭdiĝas la ĥoro de gastoj :)
Jen egala juna paro,
Per beleco kaj dotaro!
En feliĉo kaj bonsano
Longe vivu, longe vivu
Odrovonĵo kaj Pomjano!

HALKA (netuŝita komence de la ĥora voĉo, komprenas fine, ekkuras kaj komencas frapi forte la pordon).
HALKA (ĉiam pli forte batante la fermitan pordon).

Enlasu min, enlasu min!
Al patro de mia infano!

JONTEK.

Ni iru el ĉi-tie,
Oni ekvidos vin!

HALKA.

Enlasu min, enlasu min!
(Al Jontek, petegante lin surgenue.)
Al mia sinjoro,
Ah, Jontek! gvidu min!

JONTEK.

Oni ekvidos vin,
Insultos vin.