Ĉi tiu paĝo ne estas provlegita
Sed ne vendis li animon
Al diablo!
- ĤORO.
- ĤORO.
Rakontu, Jontek, pri tio ĉi,
Kio okazis, rakontu vi!
- JONTEK.
- JONTEK.
En fianĉiĝa venis ni horo,
Kaj ŝin ekvidis nia sinjoro.
Li tre afable, dolĉe parolis,
Kaj ŝin karese, trompe konsolis.
Post urb’ atendi promesis ŝin.
Mensogon-ĉi indignis kor’,
Mi veron diris al ŝi. Kaj nin
Li kiel hundojn peligis for.
- ĤORO (terurite).
- ĤORO (terurite).
Li kiel hundojn peligis for!
(Momenta silento.)
- HALKA.
- HALKA.
Ree vi venas, por trompi min,
Kara, falko! — ne, ne, ne —
Super montoj kolombeto
Flirtis per la flugiletoj, —
Jam ne estis blanke-pura,
Sed de propra sang’ purpura,
Flirtis per la flugiletoj,
Kiel ŝtono teren falis.
- ĤORO.
- ĤORO.
Tian ni vidas finon,
Se amis sinjor’ montaninon.
Tia fin’ laŭ regul’!
- JONTEK.
- JONTEK.
Jen — leviĝas polva nebul’!
Ĉu sinjoraro venas al balo?
