Poste ni vidos, ke la organika substanco, per viva cirkonstanca influo, iĝas al vivcirkonstancoj kaj agas kontraŭ la vivcirkonstancoj, kaj, kiel, pro sennombraj aliformiĝoj, ĝi sin prezentas al ni per nunaj kreskaĵaj kaj bestaj formoj. Ĉi tiu aliformiĝo estas kunigata al tiu de la geologio. Kiam, ekzemple, la kontinentoj akveliĝis el oceano, fariĝis eblaj vivaj kondiĉoj, kaj la neorganikaj kaj organikaj estaĵoj aliformiĝis. Estas neeble kompreni kion estas la homo ne konante unue ĝeneralan aliformiĝon de l' substanco en la Universo, kaj propran aliformiĝon de l' tero poste.
Por kompreni teran transformiĝadon dum ĝenerala transformiĝado, estas dece antaŭ ĉio, studi diversajn geologiajn tabolojn kiuj formiĝis sekve ĉe la tera supraĵo, ĉar oni trovas ĉe ili restsignojn de l' diversaj estaĵoj, kiuj estis sur nia planedo unu post la alia, kaj kiuj devenas de l' unuaj ĉeloj.
La plej profundaj tavoloj estas la plej antikvaj. Kiam oni ekzamenas enhavaĵon el ĉiu tavolo de la plej antikva en la plej novajn, oni vidas, aparte fajrajn ŝtonegojn, kiuj ne enhavas restsignojn de vivintaj estaĵoj, estaĵojn pli perfektajn ĉiu foje laŭ nia elserĉado alproksimiĝas al nia epoko. Tiel, oni konscias daŭrigecon de l' serio da perfektiĝoj en la nunan homon (bildo 4a).
Ŝ. Fajraj ŝtonegaj. Kiam la tero ankoraŭ estis kun
