Paĝo:Virgilio - Eneido, 1906, Vallienne.pdf/124

ĉirkaŭ altaroj kondukas, kaj inter virinoj portante
grandan flamingon, sur supra altaĵo alvokas Danaojn.
520Tiam, de zorgoj premita, de laco venkita, sur liton
mi malfeliĉe kuŝiĝis, kaj min senmovigis dormado
dolĉa, profunda kaj tute simila al morta ripozo.
Tamen karega edzino el domo formetas armilojn
ĉiujn, kaj glavon fidindan eligas el kapa kuseno.
525Poste do ŝi Menelaon alvokas kaj pordon malfermas;
ĉar ŝi esperas ke tia donaco al edzo unua
plaĉos, estante la ebla estingo de krimoj malnovaj.
Kion mi diros? Al lito rapidas anaro; ĝin ĉefas
la fabrikanto de krimoj, Uliso. Ho dioj, al Grekoj
530tiun pagigu krimegon, se juste mi punon petegas.
Sed nun do kia okazo vin vivan en tiun kondukis
lokon ? Ĉu tien vi venas, puŝita de maro trompema?
Ĉu, de volado de dioj? Vin kia Fatalo minacas,
kaj vin devigas de domo sensuna malĝojon aliri?».
535Tiel dum ili parolis, Aŭroro, en mezo de vojo,
rozan kaleŝon jam estis rulinta sur akso ĉiela.
Ambaŭ en interparoloj pasigus la tempon donitan
eble, sed ilin Sibilo avertis, kaj diris mallonge:
«Nokto rapidas, Eneo; ni horojn pasigas en larmoj.
540Tie aperas vojforko, kaj tie sin vojo dividas.
Dekstra al granda domego de Dito kondukas; ĝi estas
vojo al kampoj Elizaj: maldekstra, punega sidejo
de malbonuloj, al nigra Tartaro sin rekte direktas».
Tiam Dejfobo parolis: «Ne, granda pastrino, koleru:
545tuj mi forkuros kaj aron de Ombroj reiros malluman.
Iru, vi, nia honoro, kaj ĝuu pli bonan estonton».
Tiel dirinte, rapide Dejfobo reiris en ombron.
Tamen Eneo subite rigardas: ĉe rifo maldekstra,
vastan li vidas murzonon, de muro triobla zonatan,
550kiun ĉirkaŭas rapida rivero kun flamaj ondegoj.
Estas Turtara Flegeto, bruege rulanta ŝtonegojn.
Granda pordego kontraŭe, kun fortaj kolonoj el fero:
vira forteco nenia, eĉ dia, levile sukcesus
ilin sublevi. Jen turo el fero altiĝas aeren;
555kaj Tisifono, de sanga vestaro vestita, vestiblon