Paĝo:Virgilio - Eneido, 1906, Vallienne.pdf/145

405ĉie, reĝinon turmentas Alekto per Bakaj pikiloj.
Kiam ŝi vidis ke ŝi pligrandigis unuajn kolerojn,
domon konfuzis Latinan, kaj liajn malhelpis projektojn,
tiam diino malĝoja funebrajn etendas flugilojn,
kaj de kuraĝa Rutulo ektrafas muregojn. Ĵetita
410tien per Noto ventega, Danao, Akriza filino,
tiun ĉi urbon konstruis: nomita de avoj «Ardeo»
iam, ĝi tiun ĉi nomon konservas ankoraŭ famegan:
sed ne plu estas grandeco. Ĉi tie, en alta domego,
Turno, en mezo de nokto nigreta, ĝuadis ripozon.
415Frunton malbelan kaj membrojn terurajn forlasas Alekto,
poste sin aliformigas en ŝajnon de ino maljuna,
ĉar per sulketoj malpuran ŝi strekis vizaĝon: hararon
blankan alligas rubando kaj fiksas branĉeton olivan:
estas Kalibo, maljuna pastrino de templo Junona.
420Antaŭ junulo ŝi tiel aperas kaj tiel parolas:
«Turno, ĉu ĝoje de viaj laboroj vi perdos premion?
Ĉu vi toleros ke sceptron Dardanaj ekkaptu migrantoj.
Reĝo rifuzas edzinon kaj doton de sango pagitan;
kaj li eksteran kaj fremdan al lando elektas bofilon.
425Iru, mokita, kaj risku danĝerojn por maldankemulo;
venku Tirenajn armilojn, kaj pacon firmigu latinan.
Jes, dum en nokto kvieta vi dormas, Saturna filino
ĉiopotenca ordonis ke tiel mi al vi parolu.
Nun do, kuraĝu, kaj armu junulojn; kaj ilin rapide
430ekster pordegoj konduku: nun ĉefojn mortigu Frigujajn,
kiuj okupis riveron, kaj ŝipojn bruligu pentritajn.
Tion ordonas volado de dioj. Nun, reĝo Latino,
se li rifuzas plenumi edziĝon kaj teni promeson,
sentu kuraĝon de Turno, kaj liajn ekprovu armilojn».
435Tiam junulo, mokante pastrinon, ĉi tiun parolon
diris: «Mi scias ke Tibran riveron okupas ŝiparo;
tiu sciigo kredeble alvenis al miaj oreloj.
Min do timigi ne provu: ĉar dia reĝino Junono
ne min forgesis.
440Ĉar maljuneco vin venkis, kaj malkapabligis por koni
veron, patrino, vin vana okupas zorgado: kaj, inter
reĝaj disputoj, ĝi trompas pastrinon per timo malvera.