Paĝo:Virgilio - Eneido, 1906, Vallienne.pdf/17

Dido tremanta. Sed multaj kruelan malamas tiranon :
ili timantaj alkuras, velŝipojn okaze armitajn
kaptas, je oro plenigas, kaj Pigmalionajn riĉaĵojn
portas sur maron : por tion plenumi nur ĉefis virino.
365Ili alvenas al loko ĉi, kie vi vidos muregojn
grandajn, kaj, supre starantan, altaĵon de nova Kartago.
Poste ŝi tiom da tero aĉetis, – pri tio, ŝi nomis
Birso ĝin, – kiom ŝi povus per ledo ĉirkaŭi bovvira.
"Tamen, vi, kiaj vi estas ? El kiuj elvenas vi bordoj ?
370Kien vi iras ? Mi petas." Al tiu demando respondis
ĝeme Eneo ; kaj voĉo profunde el brusto eliris :
"Se, de deveno, mi devus, diino, pri ĉio paroli,
se vi dezirus de mia laboro aŭskulti rakonton,
tagon antaŭe kaj pordon Olimpan ekfermus Vespero.
375Nin, el antikva Trojurbo, portitajn tra maroj diversaj
ĵetis hazarde sur bordon Libujan terura ventego.
– Nomo Trojurba ĉu venis okaze al viaj oreloj ? –
Pia Eneo mi estas, ĝis astroj famege konata.
Miajn Penatojn mi, de malamikoj rabitajn, en ŝipoj
380portas ; Italan pratrujon mi celas, kaj rason Jupitran.
Dudek velŝipojn arminte, mi dian obeis ordonon ;
vojon ĉar montris diina patrino, sur maro Friguja.
Ve ! sep apenaŭ indulgis nun Eŭro, kaj ondo kolera.
Mi nekonata, mizera, Libujan trairas dezerton ;
385ĉar min Eŭropo, Azio forpelas." Sed tiam Venuso,
plie ne aŭdi povanta, rakonton en mezo haltigis :

"Kiu ajn estas vi, kredu min : vin per okuloj malamaj
dioj ne vidas ; ĉar urbon Tiranan vi trafis, savita.
Vojojn nur sekvu, kaj domon reĝinan aliru trankvile.
390Poste vi trovos kunulojn kaj ŝipojn, en loko ŝirmata,
baldaŭ : mi tion certigas : ĉar estas venkita ventego ;
certa se estas divena scienco, de patro lernita.
Vidu dekduon da cignoj ĝojantaj, amase flugantaj.
Birdo Jupitra, el alta ĉielo falinta, tra vasta
395ilin forpelis aero : nun, longa laŭ vico, ĉi tiuj
ŝajnas, ĉu teron aliri, ĉu lokon serĉadi favoran.
Kiel sin ili kolektas, flugilojn ludante agitas,
kaŝas je aro nubetojn, kaj kantojn sendadas ĝis astroj,