Paĝo:Virgilio - Eneido, 1906, Vallienne.pdf/198

20Vi de Rutuloj ekvidas insultojn: fiere ĉevalojn
Turno kondukas en batalantarojn; ĉar Marsa helpado
lin favoregas. Jam muroj ne povas protekti Trojanojn:
eĉ malantaŭ pordegoj kaj inter remparoj, batalo
ilin premegas, kaj kavaj fosaĵoj je sango pleniĝas.
25Sed forestanta ne scias Eneo. Ĉi tiun sieĝon
ĉu vi neniam ĉesigos? De nove naskita Trojurbo
la malamiko minacas muregojn: alian armeon
de Etolanoj Tidido direktas, el urbo Arpisa,
kontraŭ Trojanojn. Mi kredas ke ree mortema armilo
30vian filinon kruele minacas de nova vundego.
Ĉu sen permeso, ĉu malgraŭ Jupitra volado, Trojanoj
landon Italan aliris? nu, kulpon punegu; kaj ili
helpon ĝuadu nenian: sed ili se de Superuloj
kaj Inferuloj obeis avertojn, ĉu viaj komandoj
35neaj kaj vanaj fariĝos? ĉu novaj okazos Fataloj?
ĉu mi rakontos ŝiparon brulitan sur bordo Eriksa,
reĝon ventegan igantan kolerojn de ventoj senĉenaj
en Eolujo, Irison el nuboj kurjere senditan?
Nun mem Infero moviĝas; - ĝis nun ĝi ne estis uzita. -
40eksupreniras Alekto subite al lokoj superaj,
kaj ŝi en mezon de urboj Italaj malpacon enigas.
Pri imperio mi diros nenion; ĉar ĝin mi esperis,
kiam nur estis feliĉe: ve! venku de vi protektatoj!
Se al Trojanoj neniun permesas patrujon edzino
45via kruela, per Trojaj ruinoj fumantaj, ho Patro,
mi vin petegas, senkulpan Askanon min lasu eligi
el pereigaj armiloj, kaj nepon min lasu konservi.
Tra nekonitaj ondaroj Eneo do estu ĵetita;
vojon, de sorto donitan, li sekvu; mi tion akceptas.
50Sed lin mi povu protekti, kaj el li forigi militon.
Mi Amatonton, Citeron posedas, kaj Pafon altegan,
kaj Idalujan palacon: li tie, lasinte armilojn,
vivon pasigu sengloran. Ordonu potenca volado
ke Aŭzonujon Kartago premegos; per ia barilo
55ni ne malhelpos Tiranojn. Pro kia profito, Trojanoj
armojn danĝerajn evitis, Argujan forkuris bruladon,
tiom da maraj, da landaj minacoj, senhalte trairis,