Paĝo:Virgilio - Eneido, 1906, Vallienne.pdf/227

Dume, en lokoj diversaj, mizeraj Latinoj starigis
multajn ŝtiparojn. Dum parton sennombran de korpoj en teron
205unuj enmetas senpere, en kampojn proksimajn ceteran
parton forportas aliaj, aŭ ilia al urbo direktas,
poste bruligas senorde, sen ia honoro, restaĵon
de malvivuloj buĉitaj: kaj ĉie, sur lando ebena,
lumas ŝtiparoj brulantaj kaj vastan beligas kamparon.
210Ombron malvarman de nokto jam tria forpelis Aŭroro.
Tiam, por cindrojn kolekti kaj ostojn forporti, malgaja
aro rapidas, kaj kovras restaĵojn per tero varmeta.
Sed sub tegmentoj, en riĉaj domegoj de urbo Latina,
regas plej granda tumulto, aŭdiĝas plej bruaj ĝemadoj.
215Tie patrinoj plorantaj, edzinoj, fratinoj vunditaj
de la pereo de frato, kaj orfinigitaj filinoj,
ĉiuj malbenas militon kruelan kaj Turnan edziĝon:
«Tiu mem iru, de glavo armita, kaj finu disputon,
kiu deziras honorojn kaj sceptron de regno ltala!».
220Tiun koleron gravigas Drancesa malamo: «Nur Turnon
celas Eneo; nur Turnon batali Eneo deziras».
Sed opinion kontraŭan por Turno, per diroj diversaj,
multoj konigas: ĉar nomo de granda reĝino protektas
reĝon, dum sian sur multajn trofeojn li famon apogas.
225Inter ĉi tiuj movadoj, en mezo de tia tumulto,
delegitaro, sendita al la Diomeda grandurbo,
tute malĝojan alportas respondon; ĉar ĝi ne sukcesis.
Vanaj fariĝis penadoj: nek oro, nek riĉaj donacoj,
nek eĉ preĝadoj plej egaj valoris: alien Latinoj
230serĉu helpadon, aŭ pacon ekpetu de reĝo Trojana.
Falas Latino mem reĝo, premita de granda ĉagreno;
ĉar evidente Eneon kondukas Fatala potenco:
tion tro montras kolero de dioj kaj novaj tombaroj.
Li do kunvokas, en granda ĉambrego palaca, solenan
235konsilantaron de viroj altrangaj, ministroj de regno.
Ili alkuras al reĝa tegmento: kaj vojon plenigas
aro ilia. En mezon sidiĝas, unua pro aĝo,
sceptro kaj povo, kun frunto malĝoja, la reĝo Latino.
Poste li al revenantaj senditoj el urbo Etola
240tiam ordonas, ke ili rediros respondojn donitajn