Paĝo:Virgilio - Eneido, 1906, Vallienne.pdf/43

Sangon Trojanan ŝvitadus kamparoj kaj tuta marbordo!
Tio, neniam! Nu, kvankam virinon mortigi neniun
gloron alportas, ĉar tiu venketo ne viron honoras,
585tamen detruo de monstro kaj puno de kulpa virino
estos laŭdindaj; ĉar ĝojos animo venĝeman fervoron
tuj kvietigi, kaj cindrojn de miaj satigi prapatroj.
Tiel mi diris; kaj forte kolero forportis animon,
kiam, pli brila ol iam}}mortemaj ŝin vidis okuloj,
590lumon puregan tra nokto ĵetante, aperis subite
mia sanktega patrino, diecon montrante, kaj kiel
ĉielloĝantoj ŝin vidi kutimas. Ŝi, dekstran preninte,
tuj min haltigis, kaj tiel parolis per buŝo rozeta:
«Kia, naskito, senliman koleron ekscitas doloro?
595Kial do tian frenezon? Ĉu do vi ne zorgas plu pri ni?
Ĉu vi unue ne serĉos ĉu patro maljuna Anĥizo
aĝe lacega, ĉu Kreŭso edzino, ĉu filo Askano
estas ankoraù vivantaj? Ĉar ciuj Danaaj anaroj
ilin ĉirkaŭas: se mia zorgado ne estus aginta,
600ilin jam flamoj manĝegus aŭ glavo traborus kruele.
Tindaridino, la tre malaminda Lakona, Pariso
la kulpigita, aŭtoroj ne estas de tiuj aferoj.
Dioj kaj dia kolero nur Trojon faligas el alte.
Vidu: kaj nubon densegan, nun kiu morteman okulon
605kovras, kaj ĝin mallumigas, malseke vin ĉirkaŭante,
tute mi solvos: vi do ne patrinan aŭskulti konsilon
timu, kaj ĉiujn diinajn ordonojn obeu volonte.
Tie ĉi, kie vi masojn rompitajn kaj ŝtonojn el ŝtonoj
vidas ŝiritajn, kun fumoj flugantaj je polvo miksataj,
610murojn Neptuno per granda tridento ŝancelas, fondaĵojn
fosas, kaj tutan Trojurbon detruas ĝis ĝia sidejo.
Tie Junono kruela unua pordegon okupas
Scean, kaj ŝi, furioza, el ŝipoj kunulan anaron,
glavon zonante, alvokas.
615Vidu: sur alta supraĵo jam ido Tritona Palaso
sidas, tra nubo brilanta, kun sia kruela Gorgono.
Patro li mem de Danaoj ekscitas animojn, kaj virojn
helpas, kaj kontraŭ Dardanaj armiloj dissendas diaĵojn.
Mia naskito, forkuru rapide kaj finu laboron.