Kaj de malproksime, el klara ĉielo,
Defalis la voĉo per falo de stelo :
Excelsior!
A. GRABOWSKI.
| La pluva tago |
| (El Longfellow.) |
La tago malvarma, malgaja, sensuna;
Ne haltas la ventoj kaj pluvo aŭtuna;
Vinujo je l' muro putranta sin tenas,
Sed ĉiu ekblovo foliojn deprenas,
Kaj la tago—malvarma, sensuna.
Mia vivo malvarma, malgaja, sensuna :
Ne haltas la ventoj kaj pluvo aŭtuna;
Miaj pensoj sin tenas je tempoj pasintaj,
Sed falas en vento esperoj velkintaj,
Kaj la tagoj—malvarmaj, sensunaj.
Ekhaltu, ho, koro malgaja, ne plendu!
Post nuboj la suno radias—atendu!
Ne sola vi tiel kun sorto batalas,
En vivon de ĉiu la pluvo ja falas,
Kelkaj tagoj—malvarmaj, sensunaj.
|
| A. GRABOWSKI. |
| La sago kaj la kanto |
| (El Longfellow.) |
Mi pafis sagon en la aeron,
Ne scias, kie ĝi falis teron;
|
