Proverbaro Esperanta (L. Zamenhof, 2a eld.)/879
879. — Li atendas kaj plendas kaj denove atendas.
La «tuj» de sinjoroj estas multe da horoj.
Atendu min antaŭ la domo de mia pranepo.
De atendo kaj espero pereis multaj sur la tero.
879. — Li atendas kaj plendas kaj denove atendas.
La «tuj» de sinjoroj estas multe da horoj.
Atendu min antaŭ la domo de mia pranepo.
De atendo kaj espero pereis multaj sur la tero.