Proverbaro Esperanta (Marko Zamenhof)/Близкій
Близкій.
Pli bona amiko intima, ol parenco malproksima. Pli bona apude najbaro, ol frato post arbaro.
Pli valoras propra ĉemizo, ol fremda plena valizo. Ĉiu por si mem estas la plej kara. Pli kara kapo ol ĉapo. Pronomoj „mia“, „min“ kaj „mi“ en mondo reĝas ĉiam tri.
Vidas okulo, sed mano ne trafas. Proksima kubuto, sed ne por la buŝo.
Pri la lupo rakonto, kaj la lupo renkonte. Ne pentru diablon sur la muro.
Preĝejo proksima, sed Dio malproksima.
Apud propra domo ŝtelisto ne ŝtelas.