Proverbaro Esperanta (Marko Zamenhof)/Боль
Боль.
De fremda dento ni doloron ne sentas. Propra sufero — plej granda sur tero. Fremda mizero — ridinda afero.
Kio doloras, pri tio ni ploras. Koro tro plena — buŝo parolas. Koro pleniĝas — lango moviĝas.
Al loko dolora ni manon etendas — al loko ĉarma okulojn ni sendas. Kie jukas, tie ni gratas.
Tajloro krimis, botisto pendas. Pagi por fremda festeno. Li havis viandon, mi havis nur oston — li havis la ĝuon, mi pagis la koston.
Malsanan demandu, al sana donu.
Malsano venas rapide, foriras rigide. Malfeliĉo venas rajde, foriras piede.
Por longa malsano kurac’ estas vana. Tro longa sufero — malgranda espero.
Ĉiu havas sian vermon. Najbaro ne ĝemas, kiam boto nin premas.