Proverbaro Esperanta (Marko Zamenhof)/Вѣчный
Вѣчный.
Nek ĝoĵo, nek malĝojo daŭras eterne. Kio komenciĝis, tio ankaŭ finiĝos. Ne sama la vento blovas konstante. Ne ĉiam daŭras malbona vetero, ne ĉiam daŭras homa sufero. Eĉ por plej terura tago venas vespero. Ankaŭ al ni la suno eklumos. Ankaŭ al nia nesto venos iam la festo. Venas rido post minaco, kaj paciĝo post malpaco. Diablo ne ĉiam unu pordon sieĝas. Post la fasto venas festo.