Ĉe la nova jaro
Ĉe la nova jaro.
Finiĝis jam por ni malnova jaro
Eterne pasis, ĝiaj tagoj for.
Tre bona estis ĝi por la homaro,
Kaj ni ĝin danku el la tuta kor’.
Sonoras adiaŭaj sonoriloj
Solene super land’ kaj super mar’,
Kaj ekesperas de l’ homar’ la filoj,
Ĉar venos baldaŭ la estonta jar’.
Malferma iu pordon. Jen infano
Aperas bela en la ĉambr’ al ni,
Portante libron en malgranda mano,
La bona nova jaro estas ĝi.
Sed kio estas de la libr’ enhavo?
Feliĉo aŭ malbono? Diru ĝin!
Benita paco aŭ kruela glavo?
Ĉu venos ĝojo aŭ malĝojo nin?
Ne scias ni kaŝitan estontecon,
Ĉar restas ĉio en la man’ de Dio’.
Sed kion ajn sendados Li, bonecon
Li donos, kaj kontentaj estu ni.
Otto Zeidlitz.