Nova Antologio/Al la vespera stelo
Elŝuti kiel: 
VII.
AL LA VESPERA STELO.
AL LA VESPERA STELO.
(El „Tannhäuser” de Richard Wagner).
Funebre kovras la krepusko valon,
Etendis nokto nigran la vualon.
Deziras suprenflugi la anim’,
Sed tenas ĝin de nokt-teruroj tim’.
Aperas jen, vi stelo la plej kara:
De malproksimo fluas lumo klara,
Disigas ombrojn ĉarma la radi’,
Amike montras la vojon al mi.
Ravite, ho vespera stel’,
Mi vin salutas sur ĉiel’;
Kaj de fidela mia kor’
Salutu ŝin en tiu hor’,
Kiam ŝi flugos for de l’ tero,
Al anĝelar’ en supra sfero!