bela, la suno lumis, kelkaj birdoj en la aero flugis kaj ĉie regis absoluta kvieteco.
— Rigardu! — diris la doktoro, fingre montrante al la suda parto de la insulo, — tie svarmas aro de infanoj; ni esploru, kion ili faras.
La indikita insulparto, limigita de kvar stratoj kaj formanta paralelogramon, sajnis esti ludejo aü luda tereno por la infanoj. La fremduloj, suden irante laü la plej longa latero de la ekstera kvadrato, haltis ce la okcidenta bazangulo de la paralelogramo, kaj de tie travidis la vastan ludoterenon, kie nun arego da infanoj ludis. Kelkaj el ili portis longajn foliomantelojn gis la genuoj. Escepte de tiu diferenco ciuj infanoj similis unuj la aliajn, kaj portis la saman konusforman capeion sur la kapo kaj la saman bastonon en la manoj, Eble la knaboj portas la mallongajn mantelojn, — supozis la doktoro, — sed tion ni poste vidos; ni nun rigardu, kiel ili sin amuzas kaj ludas kune. La infanoj estis dividitaj en du partojn; unu kun la longaj kaj la aha kun la mallongaj manteloj. Estis do klare, ke unu el la du aroj estis knaboj kaj Ia alia knabinoj. En la mezo de ciu grupo estis altkreskulo, kiu gvidis la ludadon. La longmanteluloj amuzante sin sur la okcidenta flanko de la paralelogramo ludis pli brue, ol la alia sur la orienta flanko, e ° on' konjektis, ke la laste nomitaj estas knabinoj. La knaboj saltis, saltetis, kuris, luktis, kaptis unu la alian, sed cio okazis nur post speciala laüta komando de la viro, kiu gvidis la ludadon. La alia grupo, gvidata de virino, dands en rektaj vicoj, kiuj regule proksimigis unuj al la aliaj kaj poste malproksimigis, dum la gvidantino takte brubatis la manojn. Subite la knabinoj haltis, kaj ariginte cirkaü la gvidantino komends kanti unutone. Intertempe la knaboj kolektigis cir kaü sia gvidanto kaj ludis sur speco de fluto el bambuo. La muziko, kiun Ui faris, estis ankaö unutona kaj akompanata de
19
