"El kio vi scias, ke tiu fakturo estas el Teplitz?" la urbestro demandis.
"Multaj vojaĝantoj, precipe sinjorinoj, notas, antaŭ ol ili uzas vagonaron, la horon de la forveturo kaj la horon de la alveno. La rapidvagonaro, el kiu la kadavro estis elĵetata, komunike aliĝis al la vagonaro, kiu je la 1140 h. vespere forveturis el Teplitz. Do la fakturo devenas el Teplitz, ĉar la tempo, kiun mi ĵus citis, estas notita sur ĝi. Sed je la 5 29 h. — t. e. la alia, post la litero L. notita nombro — la vagonaro alvenas en Leipzig. Tien la murdisto verŝajne veturis por akcepti la pasaĝerpakaĵon. Tien ankaŭ mi veturos. Ĝis la forveturo de la ordinara vagonaro al Reberg ni havos ankoraŭ tempon de du horoj. Ni uzu ĝin por iom manĝi. Espereble ni intertempe ekscios la rezulton de la sekco."
"La distrikta ĉefkuracisto komencis ĝin tuj post alveno de la kadavro", rimarkigis la urbestro.
"Eble vi povus instigi lin informi nin tuj post kiam li konstatis la kaŭzon de l' morto."
"Certe. Ĉu mi irigu senditon al li? Aŭ ĉu eble mi mem iru?"
"La lasta certe estus pli preferinda, kvankam mi nevolonte rezignus pri via agrabla ĉeestado."
La urbestro flatite riverencis kaj foriris. Post duona horo li revenis.
Merten atendeme rigardis lin.
"Ne estas murdo", la urbestro flustris al li. "Almenaŭ ĝi ne estas konstatebla per la sekco."
"Mi jam supozis tion. Ĉu vi bonvolus havi la afablecon konduki min al la distrikta ĉefkuracisto?"
"Tre volonte. Sed estos senutile. Li esprimis sin tute certe."
"Nu, ni vidos." -
