"Li tute ne scias, almenaŭ ne ĝis la nuna momento, ke li estas suspektata. Do ne ekzistas iu kaŭzo por li kaŝi sin, post kiam li opinias forigita ĉiun postsignon de identeco inter li kaj la krimulo. Mi esperas, ke Pinkerton baldaŭ esploros, kien Jameson igas postsendi al si leterojn el la hejmlando. Se ni tion scios, ni rapide povos efektivigi observadon."
"Kaj kion ni faros, ĝis kiam ni havos sciigojn el Chicago?"
"Ĝis tiam ni devas certiĝi pri tio, ke miaj supozoj rilate al la vivasekuro estas ĝustaj. La Newyorka societo certe ankaŭ ĉi tie havas reprezentanton. Sed tio malmulte utilus al ni. Ci tiu reprezentanto tre verŝajne ne estas informita pri la asekuroj efektivigitaj en Ameriko. Ni devas turni nin al la ĉefdirekcio en Newyork."
"Ĉu telegrafe?"
"Certe, kun pagita respondo."
Merten redaktis telegramon, en kiu li petis informon, por kies profito estas destinita asekuro pri Alico Smith el Chicago, ĉu la asekursumo jam estas postulita, kiom alta ĝi estas kaj de kiam la asekuro validas.
"Mi prefere direktos la telegramon al la germana konsulejo", li diris, finskribinte la tekston. "Ĝi pli certe ricevos inf ormon ol mi, kvankam la societo ja ne havas kaŭzon rifuzi la informon. Eble oni ankoraŭ povus aldoni, ke estus rekomendinde, provizore ankoraŭ ne elpagi la asekursumon kaj tuj informi min, kiam ĝi estos postulata "
Li faris tion kaj forsendis la telegramon al la germana konsulejo, petante la respondon rekte al Dresden.
Poste ili kune tagmanĝis. Sed Merten ne povis liberigi siajn pensojn de la nova aferstato.
"Turmentas vin, ke vi ankoraŭ ne scias, kian interrilaton la murdo eble povas havi kun la vivasekuro", Edito subite diris.
