Paĝo:Goethe - Ifigenio en Taŭrido, 1921, Zamenhof.pdf/104

El Vikifontaro
Ĉi tiu paĝo ne estas provlegita

Falante cedas; jam la ŝipo estas
En niaj manoj. Vi nur vorton diru,
Kaj tuta ĝi en fajro staros.

TOAS.

                             Iru,
Al la popol' ordonu trankviliĝi! 15
Neniu tuŝu nun la malamikojn,
Dum ni parolas!
  (Arkas foriras.)

ORESTO.

                Mi akceptas. Iru,
Amiko mia kara, kaj kolektu
La reston de l' anaro! kaj silente
Atendu, ĝis ni vidos, kian finon 20
Al niaj faroj la ĉiel' preparis!
  (Pilado foriras.)

IFIGENIO. TOAS. ORESTO.


IFIGENIO.

Mi tremas. Antaŭ ol komencas vi paroli,
Mi petas, liberigu min de zorgoj!
Mi timas malfeliĉon, se vi, reĝo,
La voĉon de l' justeco ne aŭskultos,
Aŭ vi, ho mia frato, ne retenos 5
La rapideman flamon de l' juneco.

TOAS.

Mi, kiel pli maljuna, estas preta
Reteni la koleron. Diru, kiel
Vi pruvos, ke vi vere estas filo