Ĉi tiu paĝo ne estas provlegita
De vi signalon.—Tamen diru, kial
Vi nun meditas? Vian frunton kovris 125
Subite ia ombro de malĝojo.
IFIGENIO.
Pardonu! Kiel la senpezaj nuboj
Antaŭe de la suno, tiel flugas
Malgranda zorgo antaŭ mia koro.
PILADO.
Ne timu! Nur por trompi la danĝero 130
Sin ligis kun la timo. Ambaŭ estas
Kunuloj.
IFIGENIO.
Tamen ne malnobla estas
La zorgo, kiu penas min averti,
Ke mi ne trompu mian reĝon, kiu
Por mi fariĝis kvazaŭ dua patro. 135
PILADO.
La homon, kiu buĉas vian fraton!
IFIGENIO.
La homon, kiu faris al mi bonon.
PILADO.
Se la neces' ordonas, ĝi ne estas
Maldanko.
IFIGENIO.
Tamen restas ĝi maldanko;
Nur la neces' ĝin senkulpigas.
