Paĝo:Goethe - Ifigenio en Taŭrido, 1921, Zamenhof.pdf/93

El Vikifontaro
Ĉi tiu paĝo ne estas provlegita

Almenaŭ ŝajne restus senmakula.
En peza nubo faras Jupitero 15
Decidojn, kaj sendatoj liaj portas
Pereon al la kapoj malfeliĉaj;
Sed li trankvile marŝas en la altoj,
Neatingebla dio en ventego.

TOAS.

La sankta lipo kantas nun sovaĝe. 20

IFIGENIO.

Ne la pastrino nun al vi parolas,
Sed la filino de Agamemnono.
De nekonata virgulin' la vorto
Sanktecon por vi havis; nun subite
Al la princino volas vi ordoni? 25
Ho, ne! De la plej fruaj miaj jaroj
Mi lernis obeadon, en komenco
Al la gepatroj, poste al diino,
Kaj plej libera mi min ĉiam sentis
En obeado; tamen submetiĝi 30
Al kruda vorto kaj ordon' kruela
De viro—tion mi neniam lernis.

TOAS.

Ne mi—malnova leĝ' al vi ordonas.

IFIGENIO.

Avide ni alligas nin al leĝo,
Se la pasion nian ĝi favoras. 35
Al mi alia, pli malnova leĝo
Parolas kaj ordonas kontraŭstari: