Ĉi tiu paĝo ne estas provlegita
Super la purpuraj maroj,
Super la arĝent'-riveroj,
Sur la ĉielarka ponto
En transmondon de misteroj.
Malfermiĝis laŭ ĵurvorto
Rok-pordeg' el diamantoj,
Kaj mi pasis en sorĉlandon
De fantomoj kaj gigantoj.
Kaj post mi pordegon fermis
Aŭ feino aŭ diino,
Do mi iris en la landon
Vagi ĝis la vivofino.
En la stranga lando, kie
Ĉio vivas kaj parolas,
Kie ĉiu ŝtono spiras
Kaj fariĝi homo volas —
Iris mi tra helbrilanta
Arbareto orfolia,
Kie floras en la ombro
La filika flor' magia.