Saltu al enhavo

Paĝo:Grabowski - El Parnaso de Popoloj, 1913.pdf/198

El Vikifontaro
Ĉi tiu paĝo ne estas provlegita

85.

PROMETEO.

Jam Prometeusz, przykuty do skały, Powrozem losów spętany boteśnie.

Mi, Prometeo, forigita al roko,
Per ŝnur' de sortoj ligita dolore
Al glita muro de glaci'-amasoj,
Ruliĝas kaj ŝiriĝas en turmentoj!
Rokrandoj vundas la streĉitajn brakojn,
Kiuj perforte volas liberiĝi.
Ŝiriĝas mi! Fortikaj ŝultroj tremas,
Brust' spiras lafon de volvitaj flamoj,
Anim' premiĝas, kor' pulsas sopire!

Ŝiriĝas mi, ruliĝas! Kaj jen, supre,
Arĝente brilas laktvoja turniĝo;
Stelar'-orgioj freneze fajreras,
De lunfantomoj fluas la oraĵoj,
Ĉirkaŭŝprucante per lumplenaj rondoj!
Streĉiĝas mi! Ho povu mi disrompi
De propra malgrandeco la katenojn,
De sort' mokanta disŝiri la ringojn,