Ĉi tiu paĝo estas provlegita
«Estro»! diris kozako, «ia stranga atako
Al mi ligas subite la manon;
Brulan sentis mi larmon ed skuantan malvarmon
Kiam tuŝi mi volis la ĉanon.»
— «Pesto! mi vin jam skuos, mi vin plori instruos!
Jen saketo kun polvo: sen vorto
Vi preparos, vi pafos, ed se ŝin vi ne trafos,
Mi edzigos vin mem kun la morto.
«Supren, dekstren, senskue! Mi ekpafos, — l’unue
De-l’ amanto diskrevu la koro.»
La servanto ektiris, ed la kuglo eniris
En la frunton de… lia sinjoro.
Dr. Ludvik Zamenhof.
7.
La rozeto.
La rozeto.
(El Goethe.)
Knabo vidis — jen rozeto
Sur la kampo staras;
Bela, juna la floreto…
Ĝojas, miras, flaras.
Sur la kampo la rozet’
Kiel infanet’.
