Ĉi tiu paĝo ne estas provlegita
Homo — kun la nom’ Ŝnaphanski! —
Ĉe la granda forkurado
Li ŝin preterkuris foje
Frumatene en montaro.
Malfeliĉ’ heroa tuŝas
La virinojn. Montris liaj
Trajtoj monan embarason,
Zorgon kaj melankolion.
Lian tutan militkason, —
Dudek du arĝentajn groŝojn,
Akiraĵon hispanlandan, —
De li rabis Espartero.
Eĉ horloĝon li ne savis!
Restis ĝi en Pampeluno
En pruntejo, — heredaĵo
Tre valora el arĝento. —
Kaj li kuris longakrure;
Sed kurante li ekgajnis
Aĵon multe pli valoran
Ol batalo — ursinkoron!
Ŝi lin amas — malamikon!
Ho, ursino malfeliĉa!
Se la patro tion scius,
Li murmurus tre kolere!
Kiel iam Odoardo
Per ponarda puŝ’ mortigis
Emilinon (la Galotti),
Same ankaŭ Atta Troll
