Paĝo:Homero - Iliado, 1896, Kofman.pdf/59

Per parolado korpika kaj diris malrektmaniere:
  "Du helpantinojn-diinojn havas l' hero' Menelao,
Heron Arganan kaj Alalkomenan diinon-Atenon.
Sed, forestante de li kaj de tie ĉi lin rigardante,
Ili estas kontentaj; dum la dolĉridanta Kiprido 10
Helpas Parison kaj de li la Kerojn terurajn forpelas.
Ankaŭ hodiaŭ ŝi lin, al la morto proksiman, eksavis,
Kvankam l' Aresoamato hero' Menelao lin venkis.
Ni do nun devas prijuĝi, kiel ni finos l' aferon,
Ĉu la malbonan militon kaj la teruregan batalon 15
Ni reekigos, aŭ pacon al ambaŭ popoloj donacos.
Se tio lasta al ĉiuj estas agrabla kaj kara,
L' urbo de l' reĝo Priamo konservos en si la loĝantojn
Kaj Menelao kondukos for l' Arganinon Helenon."
  Tiel li diris. Sekrete murmuris Ateno kaj Hero, 20
Kune sidante kaj kontraŭ Trojanoj mizerojn nutrante.
Certe, Ateno silentis, ŝi eĉ unu vorton ne diris,
Kvankam ŝi Zeŭson koleris, ŝin prenis sovaĝa malico.
Sed ne detenis la brusto de Hero koleron. Ŝi diris:
  "Ho vi, Kronido kruela, kian vi vorton eldiris! 25
Ĉu vi nun volas forlasi senfrukte kaj vane penadojn,
Ŝviton de mia laciĝo? Mi miajn ĉevalojn lacigis,
Virojn vokante por ekpereigi Priamon kun filoj!
Faru ĝin, sed ni, aliaj dioj, ĝin certe ne laŭdos."
  Al ŝi respondis indigne Zeŭso la Nubkolektulo: 30
"Ho, malicega vi, kion Priamo kaj la Priamidoj
Kontraŭ vi faris, ke ĉiam vi brulas per flama deziro
Trojon detrui, ĉi tiun urbon belegkonstruitan?
Se vi trairus pordegojn kaj murojn altegajn de l' urbo
Kaj ekmanĝegus la vivan Priamon kaj la Priamidojn 35
Kun la Trojanoj, nur tiam satigus vi vian malicon.
Faru vi, kiel vi volas, ke poste ĉi tiu disputo
Inter ni ambaŭ ne estu la kaŭzo de granda malpaco.
Sed mi nun diras alion, kaj vi ĝin konservu en koro:
Se ankaŭ mi havos grandan deziron por urbon detrui, 40
Kie homoj loĝadas, al vi estantaj amikoj,
Mian koleron vi ne detenu, sed lasu min agi.