Paĝo:Homero - Iliado, 1896, Kofman.pdf/67

Bone deteni ĉevalojn kaj ne amasiĝi malorde.
  "El vi neniu esperu la arton de rajdo kaj forton,
Por pli antaŭe ol ĉiuj kontraŭ Trojanoj batali
Aŭ deturniĝi returnen, ĉar tiel vi nur malfortiĝos. 305
Kiu per sia kaleŝo atingos alian kaleŝon,
Li ponardegon elmetu, ĉar tio ĉi estas pli bone.
Per tia ago la patroj deĵetis urbegojn kaj murojn,
Tian prudenton, spiriton en brustoj kuraĝaj havante."
  Tiel konsilis la viro maljuna, militospertega. 310
Lin ekvidinte, ĝojegis la reĝo Agamemnono,
Kaj turniĝinte al li, li eldiris la vortojn flugilajn:
  "Ho, maljunulo, se al via koro en brusto kuraĝa
Viaj genuoj obeus, kaj restus la forto en korpo!
Sed maljuneco la homa vin premas. Ho, se nur aliaj 315
Viroj fariĝus maljunaj kaj vi restus inter junuloj!"
  Al li respondis Nestoro, Gerena ĉevalorajdanto:
"Reĝo Atrido, mi mem deziregus tia estadi,
Kia mi estis, venkinte la dian Eretalionon,
Sed ĉion al unu homo ne donas la dioj senmortaj. 320
Se tiam juna mi estis, min premas nun la maljuneco,
Sed, eĉ maljuna, mi sekvos ĉevalorajdantojn, kaj igos
Ilin per vortoj, konsiloj; ĉi tio konvenas grizulon.
Ke ponardegojn longombrajn ĵetu la junaj Aĥajoj,
Kiuj naskiĝis post mi kaj al sia forto konfidas." 325
  Tiel li diris. Atrido foriris kun ĝojo en koro
Kaj Menesteon ekvidis, la filon de l' glora Peteo,
Stari senage en mezo de viroj kuraĝaj Atenaj;
Kaj Odiseo multsaĝa estis kun Menesteo,
Kaj ĉirkaŭ li Kefalenoj, en vicoj neŝanceligeblaj, 330
Staris, ĉar ili ankoraŭ ne aŭdis la vokon batalan,
Ĉar nur de ĵus ekrapidis renkonten la vicoj militaj
De la ĉevalobridantoj Trojanoj kaj viroj Aĥajoj;
Ili atendis, ke ia alia falango Aĥaja
Kontraŭ Trojanoj ĵetiĝu, kaj tiel komencu batalon. 335
Ilin vidinte, insultis la ĉefo de viroj, Atrido,
Kaj, sin turninte al ili, eldiris la vortojn flugilajn:
  "Ho, Peteido, vi, filo de reĝo la Zeŭsoamata,