Kaj lia spiro ĉesiĝis. Sed la vundiginto alkuris
Kaj ekenigis en li ponardegon, en la umbilikon, 525
Eksteriginte l' intestojn, kaj liaj okuloj fermiĝis.
Lin, l' alkurinton, Toaso la Etoliano ekbatis
Super la mamo en bruston, kaj trafis la kupro en pulmon;
Poste Toaso alkuris kaj la ponardegon elkaptis
El lia brusto, kaj baldaŭ eltiris la glavon akregan 530
Kaj en mezventron ĝin ŝovis, kaj rabis de li lian vivon.
Sed li ne prenis l' armaĵojn, ĉar staris ĉirkaŭe la Trakoj
Kun altfrizitaj kapharoj, tenante ponardegegojn,
Kiuj nun, malgraŭ fortego, kreskego kaj lia kuraĝo,
Tamen forpuŝis lin posten, -- la forto lin for deirigis. 535
Tiel nun ambaŭ en polvo kuŝis, la unu kaj dua,
Ĉefo de Trakoj kaj ĉefo de kuproarmitaj Epeoj.
Kaj ĉirkaŭ ili ankoraŭ multaj aliaj pereis.
Tiun ĉi akton militan mallaŭdus nenia veninto,
Kiu, sen malutiliĝo, ŝparita de kupro la akra, 540
Agus en mezobatalo sub rego de Palas-Ateno,
Kiu lin prenus per mano, metante for sagojn kolerajn.
Ĉar tiun tagon multegaj Trojanoj kaj viroj Aĥajaj
Suben en polvon ekfalis, unu apud alia.
Palas-Ateno denove al Diomedo Tidido
Donis kuraĝon kaj forton, ke brilu li inter la aroj
Da militistoj-Arganoj kaj gloron grandegan akiru;
Sur lia kasko kaj ŝildo ŝi fajron senĉesan bruligis,
Tute similan al stelo aŭtuna, kiu per pleja 5
Lumo brilegas, estinte lavinta sin en Oceano:
Tiel same ŝi lian kapon kaj ŝultrojn lumigis
Kaj lin enmetis en mezon, kie l' aregoj batalis.
Estis riĉega kaj neriproĉebla Trojano Dareso,
Pastro de dio Hefesto; li havis du filojn kuraĝajn, 10
