ISTMO
69 —
sio, metio, specialo estas tio, kion esprimas la radiko : forĝisto, tclegrafisto, dcntisto. Istm o. Mallarĝa tero, kuniganta du kontinentojn : Panamo. - It. Finiĝo de la pasiva participo de la pasinta tempo : skribita, kaŝite. lu . - l . Pronomo persona nedifinita,
JUGIANDO
uzata kiam oni parolas pri unu el multaj personoj sendepende de ĝia kvalito : l'u venis. - 2. Adjektiva pronomo nedifinita kun la snma signifo : iujpersonoj, iuj bestoj, iuj tabloj. Izoli. Apartigi; malhelpi interrilatojn : izoli leprulon. Izolilo. Aparato por iz.oli elektrigitajn objektojn.
J J . Finiĝo de la multenombro : patroj, bonaj, kellcaj, ĉiuj. Ja . Jesanta konjunkcio : estas fakto, ekzistas neniu dubo : Vijascias. J a g u a ro (Zool.). Raba mambesto el la familio de 1’ katoj (Felis onca). Ja h to . Malpeza eleganta promenŝipo. Ja k o . Mallonga vesto, kovranta la supran parton de la korpo, sen baskoj. Ja m . Antaŭ la nuna momento; antaŭ pli aŭ malpli longa tenipo; de pli aŭ malpli longa tempo : Mijamdiris tion alvi. La verko jam estas preta. Ja m b o . Versmezuro, konsistanta el du silaboj : la unua mallonga, la dua longa, aŭ la unua neakcentita, la dua akcentita. Ja n iea ro . Soldato de la iama turka gvardio, konsistanta el junuloj, rabitaj en fremdaj landoj kaj perforte konvertitaj al la islamo. Ja n u a ro . Unuamonatode la jaro. J a ro . Tempo, dum kiu la tero faras sian rondiron ĉirkaŭ la suno = 365 kaj Unu kvarono da tago. Centjaro, jaroento. - 1. Cento da jaroj. - 2. Numerita cenljara periodo, kalkulita de la jaro de 1’ naskiĝo de Jezuo Kristo : Esperanto estis kreita en la XIX jarcento. Ciujare . En fiu jaro. Tarkolek to . Kolekto de ĉiuj numeroj degazeto, aperintaj dum unu jaro. Jarlib ro. Verko, enhavanta resumon de I’ faktoj, okazintaj dum unu jaro, statistikajn sciigojn, k. t. p. Superjaro. Jaro enhavanta 366 tagojn. Ja sm e n o (Bot.). Arheto ei !:■ familio de I’ oleacoj, kun belaj bonodornj floroj (Jasminium). Je . Prepozicio, kun nedlfinita signifo, uzata en la okazoj, kiam la senco dc . frazo ne montras klare, kiun prepozicion oni devas uzi : preni iun per la mano
je la ŝultro, malsana je la stomako, je la tna lioro, abunda je ornamajoj. Je n . Vorto, uzata por montri ion proksiman en la spaeo aŭ en la tempo : Jen la libro, kiun vi serĉas. Jen kion mi diros al vi. Jen... jen. Montras rapidan ŝanĝon de stato : unue... tuj poste... : La infano jen ploras,jen ridas. Jeno. Ĉi tio; tio, kio sekvas : Mi volas koinuniki al vi la jenon. J e s . Parlikulo, uzatapor montri, ke onl konsentas, aŭ ke la parolanto esta prava : Cu vi venos hodiaŭ? Jes, mi venos. Jesa. Konsentanta, aprobanta : jesa respondo, Jesi. Respondi jese, konfirmi. Je z u ito . - l . Membro de la religia societo, fondita de Lojola. - 2, Homo ruza, hipokrita. Jo d o (Hem.). I. Hemia elemento, malhele griza solida substanco kun metala brilo; ĝi estas uzata en la medicino, fotografado. Ju ...d es. Konj unkcio, poresprimi ideon, paralele kun kies varioj alia ideo varias eu sama grado : Ju pli multe la drinkulo trinkas, des pli forte li soifas. Jubileo. Datreveno de grava fakto (ordinare dudek kvina, kvindeka, centa) : La 25-jara jubileo de IĴsperanto. Ju d a ism o . Religio de la Hebreoj. Ju fto . Rova nepenetrebla ledo, ŝmirita de la intcrna flanko per gudro. Ju g o . l . Transversa ligna peco, metata sur la kolo de jungbovoj. - 2. Transversa lanco, ligita al du aliaj, vertikale liksitaj en la tero, sub kiu la antikvaj Romanoj devigis trairi la venkitajn malamikojn. - 3. Sklavalaboro, sklaveco. Ju g la n d o (Bot.). Nukso de 1’juglandujo. Ju glan du jo. Arbo el la samnoma familio, kun multvalora ligno kaj oleoriĉaj manĝeblaj nuksoj (Juglans regia).
